Op 23 april 1956 werd de St. Annaparochie opgericht. Spoedig hierna verrees er aan de Dokter van Kleefstraat een stenen gebouwtje, dat in afwachting van een heus kerkgebouw, dienst deed als noodkerk.
Op 27 juli 1964 werd de nieuwe, 900 zitplaatsen tellende St. Annakerk in gebruik genomen. Vanaf het eerste moment bleek het kerkgebouw en de wijze waarop inhoud en vorm werd gegeven aan de diensten, een grote aantrekkingskracht te hebben op gelovigen, ook van buiten de parochie. Bovendien bleek het gebouw zeer geschikt voor het houden van culturele activiteiten.
De St. Annaparochie die in 1995 is samengegaan met de St. Lambertusparochie, is altijd opvallend levendig geweest. Samen met de parochiegeestelijken zijn op dit moment ongeveer 150 vrijwilligers actief om inhoud te geven aan de vele religieuze en sociale aspecten van de parochiegemeenschap. Om deze activiteiten te faciliteren is in 2002 het zaaltje achter de kerk vervangen door een multifunctionele ruimte die voldoet aan de eisen van deze tijd.
Vanaf september 2000 werkt de St. Anna-Lambertusparochie in clusterverband samen met de parochie van St. Servaas. Deze samenwerking is sinds 2020 opgeheven en sinds 01-01-2021 werkt de St. Anna-Lambertus nauw samen met St. Theresia-St.Jozef.
Het gebouw
Uitgaande van een cirkel waarin een viertal gedeelten wordt weggelaten, ontstaat een kruisvorm met een grote ruimtelijke werking. De inhoud van het gebouw doet verrassend aan, wanneer men van buiten naar binnen komt. Men verwacht zo’n ruimte niet.
In het gebouw heeft de architect alle materialen in oorspronkelijkheid bewaard: beton is beton, zandsteen is zandsteen, hout is hout en mergel is mergel.
Alle aandacht wordt in het gebouw geleid naar het centrale gegeven: het altaar en de preekstoel: De Tafel en het Woord, de centrale gegevens waar omheen de geloofsgemeenschap samenkomt, om de Eucharistie te vieren.
